We volgen een dag uit het werkzame leven van een student en de praktijkopleider voor het beroep technicus service en onderhoud werktuigkundige installaties.
Je leert van alles, van verspanen tot draaien, frezen, boren en materiaalbewerking.
Wij zijn vandaag in de boegbuiskamer van de ZM Bruinvis. Arnold houdt zich bezig met het correctief en preventief onderhoud aan allerlei technische installaties aan boord. Arnold doet het prima, hij heeft nog een lange weg te gaan. Maar hij is zeker op de goede weg en z'n technisch inzicht is echt ruim voldoende om hier in de toekomst te komen werken.
Er zit geen... Het is boven water, hè? Als je dit op zee doet, komt er zeewater binnen.
Bij de opleiding werktuigbouwkunde moet je technisch inzicht hebben, je moet je koppie erbij houden, je moet storingen verhelpen. Je moet links maken tussen storingen, zeg maar. En technisch inzicht om ook de dingen op je eigen manier op te kunnen lossen, zeg maar.
Onderzeedienst is binnen de marine ook weer een apart clubje eigenlijk. En toen ik hier kwam, vond ik dit het onderdeel dat het meest tot de verbeelding sprak. Je moet verstand hebben van techniek, en je moet goed met mensen kunnen omgaan. Je vaart met een kleine club een boot.
Nee, nee. Bovendeksel.
Die? O ja, natuurlijk.
Jesse ondersteunt mij in zo'n beetje alles wat ik doe. En ik vergaar kennis, en als ik een vraag heb, kan ik altijd bij hem terecht. Hij heeft uitzonderlijk veel kennis over de onderzeedienst, dus hij kan me alles vertellen. Na mijn opleiding kun je zowel met de hand werken, zeg maar. Dus verspanen, materiaalbewerking, ontwerpen. Je kan ook bedrijfstechnisch, zeg maar, administratief baantje op een bureau, kun je ook terechtkomen. Heel breed. Je moet gek zijn om met je handen te werken. Dat moet je mooi vinden. Meestal zitten daar ook mensen die liever met de handen werken dan met het hoofd. Zo'n type persoon moet je toch wel zijn, daarvoor.
Alles weer gecheckt? Geen bijzonderheden? Kunnen we weer veilig onder water.
Nu een bakkie koffie.
Ja.
