‘Nieuwe generaties zien dingen anders en dat is maar goed ook’ – dat leerde Eva van haar stagiairs

Een sociaal veilige leeromgeving is belangrijk voor een succesvolle stage en dat maakt het tot een van de eisen in de erkenningsregeling voor leerbedrijven. Als praktijkopleider speel je een sleutelrol bij het zorgen voor sociale veiligheid. Hoe ziet die rol eruit in de dagelijkse praktijk? Praktijkopleiders deelden de afgelopen tijd hun persoonlijke ervaringen met SBB. Dat deed ook Eva Brunner, leermeester bij Van der Kruis Schilderwerken in Maarheeze en voorvrouw bij Barli. Al sinds haar 18e begeleidt ze studenten in het schildersvak. Eva is een van de sectorwinnaars voor de titel Beste Praktijkopleider 2024 in de sector Techniek en gebouwde omgeving.

Wat versta jij zelf onder een sociaal veilige leerplek?

"Sociale veiligheid betekent voor mij dat iedereen zichzelf kan zijn op de werkvloer. Als voorvrouw van een divers team, zie ik het als mijn verantwoordelijkheid om daar actief voor te zorgen. Bijvoorbeeld toen een vrouwelijke stagiair bij ons kwam die op vrouwen valt. Op andere bouwplaatsen zou dat misschien tot vervelende opmerkingen leiden. Ik heb daar meteen een stokje voor gestoken en duidelijk gemaakt: zo zit het, zij hoort bij ons team, en als er iets te zeggen valt, kom je maar naar mij toe."

Hoe probeer je een veilige leerplek te bieden aan jouw stagiairs?

"Ik ben moederkip en mijn stagiairs zitten onder mijn vleugels. Het begint al voordat een stagiair binnenkomt. Ik informeer het hele team een week van tevoren dat er iemand nieuw komt. De eerste dag rijdt de stagiair met mij mee en stel ik hem of haar persoonlijk voor aan iedereen. Ik investeer veel tijd in het kennismaken met de werkplek, veiligheidsprotocollen en collega's. Twee keer per dag houd ik een teamoverleg - niet alleen voor een break, maar juist om te voelen hoe het met iedereen gaat. Jonge stagiairs hebben andere zorgen dan een dertiger met kinderen, zoals ik. Daar moet je een open oor voor hebben." 

Lukt het altijd om stagiairs een veilige leerplek te bieden?

"Bijna altijd, omdat ik me echt in iedere stagiair probeer te verplaatsen. Als immigrant uit Oostenrijk met zeventien jaar bouwervaring heb ik een dikke huid ontwikkeld. Nieuwe generaties zien dingen anders, en dat is soms maar goed ook. Waar vroeger bijvoorbeeld LHBTI+ collega's het moeilijk hadden op de bouw, zie je nu steeds meer acceptatie. De oude garde heeft nog wel eens een mening klaar, maar de nieuwe generatie kijkt er heel anders naar. Mijn zusje runt nu het familiebedrijf in Oostenrijk als openlijk biseksuele vrouw, dat was tien jaar geleden ondenkbaar geweest." 

---

Gooi een stagiair - hoe goed die ook is - nooit in het diepe zonder begeleiding

---

Eva Brunner

Van welke praktijksituatie heb je iets geleerd?

"Een leerzaam moment was toen mijn stagiair een eigen project mocht doen en de projectleider feedback kwam geven, zonder mij erbij. Het werk was technisch perfect, maar het moest er precies hetzelfde uitzien als honderd andere units. Ze raakte overstuur, later bleek dat haar vader die week ook een hartaanval had gehad. Het was de druppel. Daarvan heb ik geleerd dat je een stagiair - hoe goed deze ook is - nooit in het diepe moet gooien zonder begeleiding."

Heb je een tip voor andere begeleiders in bedrijven?

"Empathie is het allerbelangrijkste. Ik zie te vaak dat studenten uren moeten toekijken zonder iets te doen, dat breekt iemand af. Denk terug aan je eigen tijd als stagiair. In ons vak zijn al veel te weinig studenten en sommigen stoppen om de verkeerde redenen. Maak het leuk voor ze, ze moeten nog 40 jaar mee. Je moet hun zelfvertrouwen opbouwen, niet afbreken. En onthoud: er bestaan geen stomme vragen. Iemand die nog nooit op de bouw is geweest weet niks, net zoals ik niet zou weten hoe een computer werkt als ik op kantoor zou beginnen."